Nakon prvog izbijanja bolesti (primarne infekcije),
virus se smješta u živčane ganglije donjeg dijela kralježnice,
gdje može ostati u latentnom stanju više mjeseci pa čak i godina.
česta je pojava recidiva tj. ponovnog izbijanja simptoma (sekundarna
infekcija) koja može uslijed perineuralnog širenja virusa i
izbiti na više mjesta. Recidivi se pojavljuju redovito na istom
mjestu, učestalost im je različita, a ovise o nizu čimbenika.
Često su povezani s provocirajućim uzrocima koji dovode do slabljenja
imunološkog sustava (menstruacija, stres, infekcija i sl.).
Genitalni herpes predstavlja opasnu opstetričko-neonatološku
bolest, jer neonatalna infekcija može uzrokovati ozbiljne komplikacije
, a često i smrt novorođenčeta. Dijagnoza genitalnog herpesa
postavlja se na temelju anamneze i karakterističnog kliničkog
nalaza, a potvrđuje se izolacijom virusa i serološkim testovima.
Liječenje se provodi aciklovirom, peroralnom ili parenteralnom
primjenom dok lokalno liječenje genitalnog herpesa nije pouzdano.
Što se liječenje ranije započne, može se izbjeći izbijanje mjehurića,
smanjiti tegobe kao i učestalost recidiva. Lijekovi koji se
koriste u liječenju genitalnog herpesa, djeluju na virusne enzime
tj. oni su inhibitori DNA polimeraze.
|